Μεγάαααλα μωρά, μεγάαααλα ερωτήματα

Πόσο μεγάλο, άραγε, είναι πολύ μεγάλο; Και πώς μπορούμε να το ξέρουμε; Μια απόπειρα απάντησης σε βασικά ερωτήματα, γύρω από το αν το μέγεθος του μωρού μετράει.

Γνωρίζατε ότι, βάσει ερευνών, η αντίληψη του επαγγελματία υγείας ότι ένα μωρό είναι μεγάλο, μπορεί να είναι πιο επιβλαβής από το μεγάλο μωρό αυτό καθαυτό;

Όταν υπάρχει η υποψία ότι το μωρό είναι μεγάλο, οι έγκυες είναι πιο πιθανό να βιώσουν μια αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι επαγγελματίες υγείας τις υποστηρίζουν και διαχειρίζονται τον τοκετό. Αυτό οδηγεί σε υψηλότερα ποσοστά καισαρικής τομής και σε μεγαλύτερες πιθανότητες του να ακούσουν οι γυναίκες ότι ο τοκετός τους διαρκεί πολύ, ή ότι το μωρό δεν «χωράει».

Υπάρχουν μειονεκτήματα για τις μητέρες, όταν ο επαγγελματίας υγείας υποψιάζεται ότι το μωρό τους είναι μεγάλο;

Πολλές μελέτες έχουν δείξει ότι η υποψία ενός μεγάλου μωρού, γενικά αυξάνει τον κίνδυνο καισαρικής τομής κατά τον τοκετό, χωρίς ωστόσο να βελτιώνει την υγεία της μητέρας ή του μωρού. Εάν οι γιατροί πιστεύουν ότι η επίτοκος έχει ένα ευμέγεθες μωρό, είναι πιο πιθανό να διαγνώσουν παύση του τοκετού, ή να πιέσουν για καισαρική, σε σύγκριση με μια γυναίκα που πράγματι έχει μεγάλο μωρό, αλλά χωρίς ιατρική υποψία.

Συνολικά, εννέα διαφορετικές μελέτες από το 1992 έως το 2015 έδειξαν ότι η υποψία ενός μεγάλου μωρού –όχι το ίδιο το μεγάλο μωρό– οδηγεί σε υψηλότερα ποσοστά πρόκλησης τοκετού, υψηλότερα ποσοστά καισαρικής τομής και υψηλότερες διαγνώσεις επιβράδυνσης/παύσης της γέννας.¹

Σε άλλη μελέτη, οι ερευνητές συνέκριναν αυτό που συνέβη σε περιπτώσεις γυναικών που υπήρχε η υποψία μεγάλου μωρού (> 4 κιλά), με αυτό που συνέβη σε αντίστοιχες περιπτώσεις γυναικών που δεν υπήρχε η υποψία ότι είχαν μεγάλο μωρό – αλλά στην πραγματικότητα είχαν.²

Τα τελικά αποτελέσματα ήταν εκπληκτικά: οι γυναίκες στις οποίες υπήρχε η υποψία ότι είχαν μεγάλο μωρό (και όντως είχαν), εμφάνισαν τριπλάσιο ποσοστό πρόκλησης τοκετού, περισσότερο από τριπλάσιο ποσοστό καισαρικής και τετραπλάσιο ποσοστό μητρικών επιπλοκών, σε σύγκριση με τις γυναίκες όπου δεν υπήρχε η υποψία μεγάλου μωρού, αλλά είχαν έτσι κι αλλιώς.

Πόσο ακριβείς είναι οι υπέρηχοι στον προσδιορισμό τού αν μια μητέρα έχει μεγάλο μωρό;

Οι υπέρηχοι είναι σωστοί περίπου τις μισές φορές, και λάθος περίπου τις μισές φορές από αυτές που προβλέπουν ένα μεγάλο μωρό. Για παράδειγμα, παρόλο που 1 στις 3 γυναίκες στις ΗΠΑ ενημερώνονται στο τέλος της εγκυμοσύνης τους ότι έχουν μεγάλο μωρό, μόνο 1 στα 10 μωρά γεννιέται πραγματικά μεγάλο.

Συνήθως, τα αποτελέσματα των υπερήχων, κινούνται οπουδήποτε, στο εύρος του 15% πάνω ή κάτω από το πραγματικό βάρος του μωρού. Για παράδειγμα, εάν το πραγματικό βάρος του μωρού είναι 3.629γρ., ο υπέρηχος θα μπορούσε να εκτιμήσει το βάρος του μωρού οπουδήποτε μεταξύ 3.090γρ. και 4.450γρ..

Τι καταλαβαίνουμε από όλα αυτά;

Το βασικό πρόβλημα με τα μεγάλα μωρά είναι η πρόβλεψη. Δύσκολα μπορεί να πει κανείς αν πρόκειται να αποκτήσετε ένα ή όχι. Η εκ των υστέρων διαπίστωση είναι πάντα έγκυρη, αλλά δεν μπορεί να υπάρχει η γνώση εκ των προτέρων για το ποια μωρά θα είναι μεγάλα και ποια μεγάλα μωρά θα αντιμετωπίσουν προβλήματα.

Τι μπορείτε να κάνετε;

Μπορείτε να ρωτήσετε τον επαγγελματία υγείας που έχει αναλάβει τη φροντίδα σας, ποια είναι η συνήθης προσέγγισή του όταν υπάρχει η υποψία μεγάλου μωρού, ώστε να πάρετε μια ιδέα για τη συνηθισμένη πρακτική που ακολουθεί.

Είναι επίσης καλή ιδέα να μάθετε εάν ο επαγγελματίας υγείας σας έχει εκπαιδευτεί στο πώς να διαχειριστεί τη δυστοκία των ώμων, εάν υπάρξει, καθώς αυτή η κατάσταση μπορεί να συμβεί με ένα μωρό οποιουδήποτε μεγέθους. Έχει αποδειχθεί πως η κατάλληλη επαγγελματική εκπαίδευση μειώνει τις πιθανότητες που έχει ένα μωρό να υποστεί μόνιμο τραυματισμό λόγω δυστοκίας ώμων, κατά τη γέννησή του.

Τέλος, φροντίστε να προετοιμαστείτε για τη μέρα του τοκετού. Η προσωπική σας ενδυνάμωση, η επαφή με το σώμα σας και το μωρό σας και η σωματική σας προετοιμασία μπορούν να συντελέσουν στο να έχετε μεγαλύτερη ευκολία στον τοκετό. Η προετοιμασία με την προσέγγιση του Spinning Babies^®, που προσφέρει το BLOSSOM, βοηθά το σώμα να έρθει σε ισορροπία, να προσφέρει τον βέλτιστο χώρο στο μωρό, ώστε αυτό με τη σειρά του να πάρει μια ευνοϊκή θέση για τον τοκετό, και να πραγματοποιήσει αρμονικά το ταξίδι για τη γέννησή του.

Eυτυχία Τοπούζη, CD(DONA), LCCE, SpBCPE, DipHB(KGH), CAHPE, CIMI
Attachment-Focused & Trauma-Informed Perinatal Care

Η Ευτυχία είναι η δημιουργός και ιδρύτρια του BLOSSOM. Είναι επίσης βοηθός μητρότητας CD(DONA), εκπαιδεύτρια περιγεννητικής αγωγής Lamaze (LCCE), εκπαιδεύτρια γονέων Spinning Babies (SpBCPE) και Attached at the Heart (CAHPE), εκπαιδεύτρια βρεφικού μασάζ (CIMI), Focusing Guide, επίσημη συνεργάτης της Attachment Parenting Hellas, σύντροφος και μαμά τριών παιδιών.

Βιβλιογραφία:

1. Levine et al. 1992; Weeks et al. 1995; Parry et al. 2000; Weiner et al. 2002; Sadeh-Mestechkin et al. 2008; Blackwell et al. 2009; Melamed et al. 2010; Little et al. 2012; Peleg et al. 2015.

2. Sadeh-Mestechkinetal. 2008.

3. Chauhan et al. (2014). “Neonatal brachial plexus palsy: incidence, prevalence, and temporal trends.” SemPerinatol 39:210-218.

4. Committee on Practice Bulletins, American College of Obstetricians and Gynecologists [ACOG]. (2016). “Fetal macrosomia. Practice Bulletin No. 173.” American College of Obstetricians and Gynecologists. ObstetGynecol 128: e195–209.

5. Rosati et al. (2010). “Ultrasonographic weight estimation in large for gestational age fetuses.” J Mat FetNeonat Med 23: 675-680.

6. Rouse, D. J., J. Owen, et al. (1996). “The effectiveness and costs of elective cesarean delivery for fetal macrosomia diagnosed by ultrasound.” JAMA 276(18): 1480-1486.

Πηγή:

Evidence Based Birth

Φωτό: Jo Hunter

Η συντάκτρια του συγκεκριμένου κειμένου ΔΕΝ είναι επαγγελματίας υγείας. Οι πληροφορίες που περιέχονται σε αυτό έχουν εκπαιδευτικό και ενημερωτικό χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση ΔΕΝ πρέπει να θεωρηθούν ιατρικές συμβουλές ή να χρησιμοποιηθούν αντί ιατρικής αξιολόγησης από τον κατάλληλο πάντα επαγγελματία υγείας.